Haberler ve Basın

Geçtiğimiz sonbaharda, pandemi nedeniyle hayatın durma noktasına geldiği bir dönemde, Shein adlı bir şirketin kıyafetlerini deneyen influencer'ların yatak odalarındaki videolarına takılıp kaldım.
#sheinhaul etiketiyle TikTok'ta genç bir kadın büyük bir plastik torbayı kaldırıp yırtarak içinden düzgünce katlanmış bir parça giysi içeren bir dizi küçük plastik torba çıkarıyor. Ardından kamera, bir seferde bir parça giyen bir kadına hızlıca geçiş yapıyor ve aralara Shein uygulamasından alınan ekran görüntüleri serpiştiriliyor: 8 dolar elbise, 12 dolar mayo.
Bu tavşan deliğinin aşağısında temalar var: #sheinkids, #sheincats, #sheincosplay. Bu videolar izleyicileri düşük maliyet ve bolluğun gerçeküstü çarpışmasına hayran kalmaya davet ediyor. Duygularla uyuşan yorumlar performansı destekliyor ("BOD HEDEFLERİ"). Bir noktada, kişi bu tür ucuz kıyafetlerin ahlakını sorgulayacak, ancak Shein'i ve etkileyiciyi aynı coşkuyla savunan bir ses dalgası yükselecek ("Çok tatlı." "Bu onun parası, onu rahat bırakın." ), orijinal yorumcu sessiz kalacak.
Bunu sıradan bir internet gizeminden daha fazlası yapan şey, Shein'in sessizce büyük bir iş haline gelmesidir. "Shein çok hızlı ortaya çıktı," diyor küresel tekstil ve giyim endüstrisini inceleyen Delaware Üniversitesi'nde profesör olan Lu Sheng. "İki yıl önce, üç yıl önce, kimse onları duymamıştı." Bu yılın başlarında, yatırım şirketi Piper Sandler, 7.000 Amerikalı genci en sevdikleri e-ticaret sitelerinde anket yaptı ve Amazon'un açık ara kazanan olmasına rağmen Shein'in ikinci geldiğini buldu. Şirket, ABD hızlı moda pazarında en büyük paya sahip - %28.
Shein'in nisan ayında özel yatırımlardan 1 ila 2 milyar dolar arasında para topladığı bildirildi. Şirketin değeri 100 milyar dolar - bu, hızlı moda devleri H&M ve Zara'nın toplamından ve SpaceX ile TikTok sahibi ByteDance hariç dünyadaki tüm özel şirketlerin toplamından daha fazla.
Hızlı moda endüstrisinin dünyadaki en tehlikeli endüstrilerden biri olduğu düşünüldüğünde, Shein'in bu tür bir sermayeyi çekmeyi başarmasına şaşırdım. Sentetik tekstillere olan bağımlılığı çevreyi tahrip ediyor ve insanları gardıroplarını güncellemeye teşvik ederek muazzam bir atık yaratıyor; ABD'deki çöplüklerdeki tekstil miktarı son yirmi yılda neredeyse iki katına çıktı. Bu arada, kıyafet diken işçilere yorucu ve bazen tehlikeli koşullarda yaptıkları iş için çok az ücret ödeniyor. Son yıllarda, en büyük moda evlerinin çoğu reformda küçük adımlar atma baskısı hissetti. Ancak şimdi, yeni nesil "süper hızlı moda" şirketleri ortaya çıktı ve çoğu daha iyi uygulamaları benimsemek için çok az şey yaptı. Bunların arasında Shein açık ara en büyüğü.
Kasım ayında bir gece, eşim 6 yaşındaki çocuğumuzu yatağa yatırdığında, oturma odasındaki kanepeye oturdum ve Shein uygulamasını açtım. "Büyük," yazıyordu ekranda Black Friday indiriminin pankartı, vurgulamak için yanıp sönüyordu. Bir elbisenin simgesine tıkladım, tüm ürünleri fiyata göre sıraladım ve kaliteyi merak ettiğim için en ucuz ürünü seçtim. Bu, şeffaf fileden yapılmış, dar, uzun kollu, kırmızı bir elbise (2,50 $). Sweatshirt bölümüne, sepetime sevimli bir renk bloklu kazak (4,50 $) ekledim.
Elbette, her seferinde bir ürün seçtiğimde, uygulama bana benzer stiller gösteriyor: File gövdeli, file gövdeliyi doğurur; renk bloklu rahat kıyafetler, renk bloklu rahat kıyafetlerden doğar. Yuvarlanıp duruyorum. Oda karanlıkken, kalkıp ışıkları açamıyordum. Bu durumda belli belirsiz bir utanç var. Oğlumuz uykuya daldıktan sonra kocam oturma odasından geldi ve bana hafif endişeli bir ses tonuyla ne yaptığımı sordu. "Hayır!" diye bağırdım. Işığı açtı. Sitenin premium koleksiyonundan pamuklu kabarık kollu bir tişört (12,99 $) seçtim. Black Friday indiriminden sonra, 14 ürünün toplam fiyatı 80,16 $ oldu.
Kısmen uygulamanın bunu teşvik etmesi, ama çoğunlukla da seçilebilecek çok fazla şey olması ve hepsinin ucuz olması nedeniyle satın almaya devam etme eğilimindeydim. Lisedeyken, ilk nesil hızlı moda şirketleri, alışveriş yapanlara bir gecelik teslimat ücretinden daha düşük bir fiyata kabul edilebilir ve şık bir üst beklemeyi öğretti. Şimdi, 20 yıldan fazla bir süre sonra, Shein şarküteri sandviçlerinin fiyatlarını düşürüyor.
Shein hakkında bilinen bazı bilgiler şöyle: Yaklaşık 10.000 çalışanı olan ve Çin, Singapur ve Amerika Birleşik Devletleri'nde ofisleri bulunan Çin kökenli bir şirket. Tedarikçilerinin çoğu, Hong Kong'un yaklaşık 80 mil kuzeybatısında, İnci Nehri üzerindeki bir liman kenti olan Guangzhou'da bulunuyor.
Bunun dışında şirket kamuoyuyla şaşırtıcı derecede az bilgi paylaşıyor. Özel bir şirket olduğu için finansal bilgileri ifşa etmiyor. CEO'su ve kurucusu Chris Xu, bu makale için röportaj vermeyi reddetti.
Shein hakkında araştırma yapmaya başladığımda, markanın gençler ve yirmili yaşlardakilerin işgal ettiği sınırda bir alanda var olduğu ve başka kimsenin olmadığı gibi görünüyordu. Geçtiğimiz yıl bir kazanç çağrısında, bir finans analisti moda markası Revolve'daki yöneticilere Shein'den gelen rekabet hakkında soru sordu. Eş CEO Mike Karanikolas, "Bir Çin şirketinden bahsediyorsunuz, değil mi? Nasıl telaffuz edileceğini bilmiyorum - shein." diye yanıtladı. (Kadın içeri girdi.) Tehdidi reddetti. Federal bir ticaret düzenleyicisi bana markayı daha önce hiç duymadığını söyledi ve sonra o gece bir e-posta gönderdi: "Son söz - 13 yaşındaki kızım yalnızca şirketi (Shein) değil, aynı zamanda bu gece hala kadife pantolonlarını giyiyor." Shein hakkında bilgi edinmek istiyorsam, onu en iyi bilen kişiyle başlamam gerektiğini düşündüm: genç etkili kişiler.
Geçtiğimiz Aralık ayında güzel bir öğleden sonra, Makeenna Kelly adında 16 yaşında bir kız beni Colorado'nun Fort Collins semtindeki sakin bir evinin kapısında karşıladı. Kelly, göz alıcı Cabbage Patch Kid havasına sahip kızıl saçlı bir kız ve ASMR işleriyle tanınıyor: kutucuklara tıklamak, evinin dışındaki karda yazı çizmek. Instagram'da 340.000 takipçisi var; YouTube'da ise 1,6 milyon. Birkaç yıl önce, Romwe adında Shein'e ait bir marka için çekim yapmaya başladı. Ayda bir kez yeni videolar paylaşıyor. Geçtiğimiz sonbaharda ilk izlediğim bir videoda, altın yapraklı bir ağacın önünde, arka bahçesinde yürüyordu ve üzerinde 9 dolarlık kısa elmas kareli bir kazak vardı. Kamera karnına dönüktü ve seslendirmede dili sulu bir ses çıkarıyordu. 40.000'den fazla izlendi; Argyle kazak tükendi.
Kelly'nin çekimlerini izlemeye geldim. Oturma odasına dans ederek girdi - ısınmak için - ve beni yukarıdaki halı kaplı ikinci kat sahanlığına çıkardı, orada çekim yaptı. Bir Noel ağacı, bir kedi kulesi ve platformun ortasında, üçayaklı bir sehpaya monte edilmiş, halka ışıklı bir iPad vardı. Yerde Romwe'den kalma gömlekler, etekler ve elbiselerden oluşan bir yığın vardı.
Kelly'nin annesi Nichole Lacy, kıyafetlerini alıp buharlamak için banyoya gitti. "Merhaba Alexa, Noel müziği çal," dedi Kelly. Annesi ile birlikte banyoya gitti ve sonraki yarım saat boyunca birbiri ardına yeni elbiseler giydi -kalp hırka, yıldız desenli etek- ve sessizce iPad kamerasının önünde modellik yaptı, Kiss the face, kick a leg up, whip the edge here or tie a tie a tie hareketlerini yaptı. Bir noktada, ailenin sfenksi Gwen, karede dolaşıyor ve birbirlerine sarılıyorlar. Daha sonra, başka bir kedi, Agatha belirdi.
Yıllar boyunca Shein'in kamuoyundaki profili, şirket için gişe rekorları kıran filmler çekmek üzere bir etkili kişiler koalisyonu oluşturan Kelly gibi kişilerden oluşuyordu. HypeAuditor'da pazarlama ve araştırma uzmanı olan Nick Baklanov'a göre Shein, çok sayıda etkili kişiye ücretsiz kıyafet göndermesi nedeniyle sektörde sıra dışı bir konumda. Bu etkili kişiler de takipçileriyle indirim kodları paylaşıyor ve satışlardan komisyon kazanıyor. HypeAuditor'a göre bu strateji, onu Instagram, YouTube ve TikTok'ta en çok takip edilen marka haline getirdi.
Ücretsiz kıyafetlerin yanı sıra, Romwe paylaşımları için sabit bir ücret de ödüyor. Ücretini açıklamadı ancak birkaç saatlik video çalışmalarıyla, okul sonrası düzenli işlerde çalışan bazı arkadaşlarının bir haftada kazandığından daha fazla para kazandığını söyledi. Bunun karşılığında marka, hedef kitlesinin (gençler ve yirmili yaşlardakiler) takılmayı sevdiği yerlerde nispeten düşük maliyetli pazarlama elde ediyor. Shein önemli ünlüler ve etkili kişilerle (Katy Perry, Lil Nas X, Addison Rae) çalışırken, onun için en ideal kitle orta büyüklükte takipçi kitlesine sahip olanlar gibi görünüyor.
1990'larda, Kelly doğmadan önce Zara, podyumların dikkatini çeken şeylerden tasarım fikirleri ödünç alma modelini popüler hale getirdi. Giysileri İspanya'daki merkezine yakın bir yerde üreterek ve tedarik zincirini düzene sokarak, bu kanıtlanmış stilleri birkaç hafta içinde şok edici derecede düşük fiyatlarla sunuyor. Andreessen Horowitz yatırımcısı Connie Chan, Shein'in rakibi Cider'a yatırım yaptı. "Vogue'un bunun havalı bir parça olmadığını düşünmesini umursamıyorlar" dedi. İngiltere merkezli şirket Boohoo ve ABD merkezli Fashion Nova aynı trendin bir parçası.
Kelly çekimleri bitirdikten sonra Lacey bana Romway'in web sitesindeki tüm parçaların (21 parça ve bir de dekoratif kar küresi) ne kadar olduğunu düşündüğümü sordu. Bilerek en ucuz ürüne tıkladığımda satın aldığımdan daha iyi görünüyorlar, bu yüzden en az 500 dolar olduğunu tahmin ediyorum. Benim yaşlarımda olan Lacey gülümsedi. "170 dolar," dedi, sanki kendisi de inanamamış gibi gözleri kocaman açılmıştı.
Shein, her gün web sitesini ortalama 6.000 yeni stille güncelliyor; bu, hızlı moda bağlamında bile fahiş bir rakam.
2000'li yılların ortalarında, hızlı moda perakende sektöründe baskın paradigma haline gelmişti. Çin, Dünya Ticaret Örgütü'ne katılmış ve Batılı şirketlerin üretim faaliyetlerinin çoğunu oraya taşımasıyla hızla büyük bir giyim üretim merkezi haline gelmiştir. 2008 yılı civarında, Shein CEO'sunun adı ilk kez Çin iş belgelerinde Xu Yangtian olarak görülmüştür. Kendisi, yeni kayıtlı bir şirket olan Nanjing Dianwei Information Technology Co., Ltd.'nin Wang Xiaohu ve Li Peng adlı iki kişiyle birlikte ortak sahibi olarak listelenmiştir. Belgeler, Xu ve Wang'ın şirketin yüzde 45'ine, Li'nin ise kalan yüzde 10'una sahip olduğunu göstermektedir.
Wang ve Li o döneme ait anılarını paylaştılar. Wang, Xu ile iş arkadaşları aracılığıyla tanıştıklarını ve 2008 yılında birlikte pazarlama ve sınır ötesi e-ticaret işi yapmaya karar verdiklerini söyledi. Wang'ın iş geliştirme ve finansın bazı yönlerini denetlediğini, Xu'nun ise SEO pazarlaması da dahil olmak üzere bir dizi daha teknik konuyu denetlediğini söyledi.
Aynı yıl Li, Nanjing'deki bir forumda internet pazarlaması hakkında bir konuşma yaptı. Xu -uzun yüzlü, uzun boylu genç bir adam- kendini tanıtarak iş danışmanlığı aradığını söyledi. "O bir acemi," dedi Lee. Ancak Xu inatçı ve çalışkan görünüyordu, bu yüzden Li yardım etmeyi kabul etti.
Xu, Li'yi Wang ve kendisine yarı zamanlı danışman olarak katılmaya davet etti. Üçü, büyük bir masa ve birkaç masa bulunan mütevazı, alçak bir binada küçük bir ofis kiraladılar - içeride bir düzineden fazla kişi yoktu - ve şirketleri Ekim ayında Nanjing'de faaliyete geçti. İlk başta çaydanlıklar ve cep telefonları dahil her türlü şeyi satmaya çalıştılar. Wang ve Li, şirketin daha sonra giyim ürünleri eklediğini söyledi. Yabancı şirketler yabancı müşteriler için giyim ürünleri yapmak üzere Çinli tedarikçiler kiralayabiliyorsa, o zaman elbette Çinli şirketler bunu daha başarılı bir şekilde yapabilir. (Shein'in bir sözcüsü, Nanjing Dianwei Bilişim Teknolojisi'nin "giyim ürünleri satışında yer almadığını" söyleyerek bu iddiayı reddetti.)
Li'ye göre, alıcıları Guangzhou'daki bir toptan giyim pazarına çeşitli tedarikçilerden tek tek giyim örnekleri satın almaları için göndermeye başladılar. Daha sonra bu ürünleri çeşitli alan adları kullanarak çevrimiçi olarak listelediler ve SEO'yu iyileştirmek için WordPress ve Tumblr gibi blog platformlarında temel İngilizce dilinde gönderiler yayınladılar; yalnızca bir ürün satışa çıktığında belirli bir ürüne rapor veriyorlar. Toptancılar küçük parti siparişleri veriyor.
Li, satışlar arttıkça hangi yeni stillerin ilgi göreceğini tahmin etmek ve önceden sipariş vermek için çevrimiçi trendleri araştırmaya başladıklarını söyledi. Ayrıca, ABD ve Avrupa'daki küçük etkili kişileri bulmak için Lookbook.nu adlı bir web sitesini kullandılar ve onlara ücretsiz kıyafetler göndermeye başladılar.
Bu süre zarfında Xu uzun saatler çalıştı, çoğu zaman diğerleri eve döndükten sonra bile ofiste kaldı. "Başarılı olmak için güçlü bir arzusu vardı," dedi Lee. "Saat 22:00 ve bana sürekli söylenir, bana gece geç saatlerde sokak yemeği alır, daha fazlasını ister. Sonra gece 1 veya 2'de bitebilir." Lee, bira ve yemekler (haşlanmış tuzlu ördek, erişte çorbası) hakkında Xu'ya tavsiyelerde bulundu çünkü Xu dikkatle dinledi ve çabuk öğrendi. Xu kişisel hayatı hakkında fazla konuşmadı, ancak Li'ye Shandong eyaletinde büyüdüğünü ve hala mücadele ettiğini söyledi.
Li, ilk günlerde aldıkları ortalama siparişin küçük olduğunu, yaklaşık 14 dolar olduğunu, ancak günde 100 ila 200 ürün sattıklarını; iyi bir günde 1.000'in üzerine çıkabildiğini hatırlıyor. Giysiler ucuz, mesele bu. Lee bana, "Düşük marjlar ve yüksek hacimler peşindeyiz," dedi. Dahası, düşük fiyatın kalite beklentilerini düşürdüğünü de sözlerine ekledi. Şirket, hepsi iyi maaş alan yaklaşık 20 çalışana ulaştı. Şişman Xu şişmanladı ve gardırobunu genişletti.
Bir gün, bir yıldan fazla bir süredir iş yapıyorlardı, Wang ofise geldi ve Xu'nun ortalarda olmadığını gördü. Şirketin bazı şifrelerinin değiştirildiğini fark etti ve endişelenmeye başladı. Wang'ın anlattığına göre, Xu'yu aradı ve mesaj attı ama cevap alamadı, sonra Xu'yu aramak için evine ve tren istasyonuna gitti. Xu gitti. Daha da kötüsü, şirketin uluslararası ödemeleri almak için kullandığı PayPal hesabının kontrolünü ele geçirdi. Wang, sonunda şirketin geri kalanına ödeme yapan ve çalışanı kovan Li'ye haber verdi. Daha sonra, Xu'nun kaçtığını ve onlarsız e-ticarete devam ettiğini öğrendiler. (Sözcü, Xu'nun "şirketin finansal hesaplarından sorumlu olmadığını" ve Xu ile Wang'ın "barışçıl bir şekilde ayrıldığını" yazdı.)
Mart 2011'de, daha sonra Shein olacak olan web sitesi—SheInside.com—kayıt altına alındı. Site, kadın giyim ürünleri satmasına rağmen kendisini "dünyanın önde gelen gelinlik şirketi" olarak tanımlıyor. O yılın sonunda kendini "süper uluslararası bir perakendeci" olarak tanımlayarak "Londra, Paris, Tokyo, Şanghay ve New York ana caddelerindeki en son sokak modasını hızla mağazalara getiriyor" dedi.
Eylül 2012'de Xu, Wang ve Li ile birlikte kurduğu şirketten biraz farklı bir isimle bir şirket kaydettirdi - Nanjing E-Ticaret Bilişim Teknolojisi. Şirketin hisselerinin %70'ine sahipti ve bir ortak hisselerin %30'una sahipti. Ne Wang ne de Li, Xu ile bir daha hiç iletişime geçmedi - Li'nin fikrine göre en iyisi bu. "Ahlaki açıdan yozlaşmış biriyle uğraştığınızda, size ne zaman zarar vereceğini bilemezsiniz, değil mi?" dedi Lee. "Ondan daha erken uzaklaşabilirsem, en azından daha sonra bana zarar veremez."
CB Insights'a göre, Xu'nun şirketi 2013 yılında Jafco Asia'dan bildirildiğine göre 5 milyon dolarlık ilk girişim sermayesi finansman turunu topladı. O dönemde SheInside adını veren şirket, kendisini "2008 yılında bir web sitesi olarak faaliyete geçirdiğini" açıklamıştı. Aynı yıl Nanjing Dianwei Information Technology Co., Ltd. kurulmuştu. (Yıllar sonra, 2012 kuruluş yılını kullanmaya başlayacak.)
Şirket 2015 yılında 47 milyon dolar daha yatırım aldı. Tedarikçi tabanına daha yakın olmak için adını Shein olarak değiştirdi ve merkezini Nanjing'den Guangzhou'ya taşıdı. ABD merkezini Los Angeles County'deki bir sanayi bölgesinde sessizce açtı. Ayrıca Lee'nin birkaç yıl önce bir kız arkadaşıyla kurduğu ancak satın alınmadan önce ayrıldığı Romwe markasını da satın aldı. Coresight Research, Shein'in 2019 yılında 4 milyar dolarlık satış geliri elde ettiğini tahmin ediyor.
2020 yılında pandemi giyim sektörünü harap etti. Yine de Shein'in satışları büyümeye devam ediyor ve 2020'de 10 milyar dolara, 2021'de ise 15,7 milyar dolara ulaşması bekleniyor. (Şirketin karlı olup olmadığı belirsiz.) Eğer bir tanrı, tüm kamusal yaşamın bir bilgisayar veya telefon ekranının dikdörtgen alanına sıkıştırıldığı bir pandemi dönemine uygun bir giyim markası icat etmeye karar verseydi, bu marka Shein'e çok benzeyebilirdi.
Shein'i aylardır takip ediyordum ve şirket, ABD Başkanı George Chiao, Pazarlama Direktörü Molly Miao ve Çevre, Sosyal ve Yönetişim Direktörü Adam Winston gibi yöneticilerinin birçoğuyla röportaj yapmama izin verdi. Bana geleneksel perakendecilerin çalışma biçiminden tamamen farklı bir model anlattılar. Tipik bir moda markası her ay şirket içinde yüzlerce stil tasarlayabilir ve üreticilerinden her stilden binlerce üretmelerini isteyebilir. Parçalar çevrimiçi olarak ve fiziksel mağazalarda mevcuttur.
Shein ise çoğunlukla dışarıdan tasarımcılarla çalışıyor. Bağımsız tedarikçilerinin çoğu kıyafet tasarlıyor ve üretiyor. Shein belli bir tasarımı beğenirse, 100 ila 200 parçalık küçük bir sipariş veriyor ve kıyafetlere Shein etiketi basılıyor. Konseptten üretime geçiş sadece iki hafta sürüyor.
Bitmiş giysiler Shein'in büyük dağıtım merkezine gönderilir, burada müşteriler için paketlere ayrılır ve bu paketler doğrudan ABD'deki ve 150'den fazla ülkedeki insanların kapılarına gönderilir; ilk etapta her yere büyük miktarda giysi göndermek yerine. Perakendecilerin geleneksel olarak yaptığı gibi, dünya konteynerde. Şirketin kararlarının çoğu, hangi parçaların popüler olduğunu hızla belirleyebilen ve bunları otomatik olarak yeniden sipariş edebilen özel yazılımının yardımıyla verilir; hayal kırıklığı yaratan şekilde satılan stillerin üretimini durdurur.
Shein'in tamamen çevrimiçi modeli, en büyük hızlı moda rakiplerinin aksine, her sezon sonunda satılmayan giysilerle dolu raflarla uğraşmak da dahil olmak üzere, fiziksel mağazaların operasyonel ve personel maliyetlerinden kaçınabileceği anlamına geliyor. Yazılımın yardımıyla, işleri daha hızlı ve daha verimli hale getirmek için tasarım yapan tedarikçilere güveniyor. Sonuç, sonsuz bir kıyafet akışı. Shein, her gün web sitesini ortalama 6.000 yeni stille güncelliyor; bu, hızlı moda bağlamında bile fahiş bir sayı. Delaware Üniversitesi profesörü Lu, son 12 ayda Gap'in web sitesinde yaklaşık 12.000 farklı ürün listelediğini, H&M'in yaklaşık 25.000 ve Zara'nın yaklaşık 35.000 ürün listelediğini buldu. O zamanlar Shein'in 1,3 milyon mağazası vardı. Joe bana, "Herkes için çok uygun bir fiyata bir şeylerimiz var," dedi. "Müşterilerin neye ihtiyacı varsa, Shein'de bulabilirler."
Shein, tedarikçilere küçük başlangıç ​​siparişleri veren ve ardından ürünler iyi performans gösterdiğinde yeniden sipariş veren tek şirket değil. Boohoo bu modelin öncülüğünü yapmaya yardımcı oldu. Ancak Shein, Batılı rakiplerine göre bir avantaja sahip. Boohoo da dahil olmak üzere birçok marka Çin'deki tedarikçileri kullanırken, Shein'in kendi coğrafi ve kültürel yakınlığı onu daha esnek hale getiriyor. Andreessen Horowitz'den Chan, "Böyle bir şirket kurmak çok zor, Çin'de olmayan bir ekibin bunu yapması neredeyse imkansız" diyor.
Credit Suisse analisti Simon Irwin, Shein'in düşük fiyatları konusunda kafası karışık. Owen bana, "Dünyanın büyük ölçekte satın alma yapan, 20 yıllık deneyime sahip ve çok verimli lojistik sistemlerine sahip en verimli kaynak şirketlerinden bazılarını inceledim" dedi. "Çoğu, ürünü Shein ile aynı fiyata pazara sunamayacaklarını itiraf etti."
Yine de Irving, Shein'in fiyatlarının düşük kaldığından veya çoğunlukla verimli satın alma yoluyla düşük kaldığından şüphe ediyor. Bunun yerine, Shein'in uluslararası ticaret sistemini nasıl ustaca kullandığına işaret ediyor. Uluslararası bir anlaşma uyarınca, Çin'den ABD'ye küçük bir paket göndermek, genellikle diğer ülkelerden veya hatta ABD içinde göndermekten daha az maliyetlidir. Ayrıca, 2018'den beri Çin, doğrudan tüketiciye satış yapan Çinli şirketlerin ihracatlarına vergi koymadı ve ABD ithalat vergileri 800 dolardan az değerdeki mallara uygulanmıyor. Owen, diğer ülkelerde Shein'in ithalat vergilerinden kaçınmasına izin veren benzer düzenlemeler olduğunu söyledi. (Shein'in bir sözcüsü, "Faaliyet gösterdiği bölgelerin vergi yasalarına uyduğunu ve endüstri meslektaşlarıyla aynı vergi düzenlemelerine tabi olduğunu" söyledi.)
Irving başka bir noktaya daha değindi: ABD ve Avrupa'daki birçok perakendecinin, emek ve çevre politikalarına ilişkin düzenlemelere ve normlara uymak için harcamalarını artırdığını söyledi. Shein'in çok daha az şey yaptığı anlaşılıyor diye ekledi.
Şubat ayının serin bir haftasında, Çin Yeni Yılı'ndan hemen sonra, bir meslektaşımı Shein'in iş yaptığı Guangzhou'nun Panyu Bölgesi'ni ziyaret etmeye davet ettim. Shein tedarikçiyle görüşme talebimi reddetti, bu yüzden meslektaşlarım çalışma koşullarını kendi gözleriyle görmek için geldiler. Shein'in adının yazılı olduğu modern beyaz bir bina, okullar ve apartmanlar arasında, sessiz bir yerleşim köyündeki bir duvarın yanında duruyor. Öğle yemeğinde restoran Shein rozetleri takan işçilerle doluyor. Binanın etrafındaki ilan panoları ve telefon direkleri, giyim fabrikaları için yoğun bir şekilde iş ilanlarıyla dolu.
Yakındaki bir mahallede (bir kısmı yenilenmiş bir konut binası gibi görünen küçük gayri resmi fabrikaların yoğun bir şekilde bir araya geldiği) Shein'in adını taşıyan çantalar raflarda veya masalarda sıralanmış şekilde görülebilir. Bazı tesisler temiz ve düzenlidir. Bunlar arasında kadınlar sweatshirt ve cerrahi maskeler giyer ve dikiş makinelerinin önünde sessizce çalışırlar. Bir duvarda, Shein'in Tedarikçi Davranış Kuralları belirgin bir şekilde asılıdır. ("Çalışanlar en az 16 yaşında olmalıdır." "Maaşları zamanında ödeyin." "Çalışanlara taciz veya kötü muamele yok.") Ancak başka bir binada, giysilerle dolu çantalar yere yığılmıştır ve bunları denemek isteyen herkesin Karmaşık ayak hareketleri geçer ve geçer.
Geçtiğimiz yıl, İsviçreli gözlem grubu Public Eye adına Panyu'yu ziyaret eden araştırmacılar, bazı binaların koridor ve çıkışlarının büyük çantalarla dolu giysilerle kapatıldığını ve bunun da yangın tehlikesi oluşturduğunu buldular. Araştırmacılar tarafından görüşülen üç işçi, genellikle sabah 8'de işe geldiklerini ve akşam 10 veya 10:30 civarında işten ayrıldıklarını, öğle ve akşam yemekleri için yaklaşık 90 dakikalık bir mola verdiklerini söyledi. Haftada yedi gün çalışıyorlar ve ayda bir gün izinliler; bu program Çin yasalarında yasak. Çevre, sosyal ve yönetişim direktörü Winston, Public Eye raporunu öğrendikten sonra Shein'in "kendisi araştırdığını" söyledi.
Şirket yakın zamanda daha iyi işgücü ve çevre uygulamaları savunan kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Remake tarafından tutulan bir ölçekte 150 üzerinden sıfır aldı. Puan kısmen Shein'in çevre sicilini yansıtıyor: Şirket çok sayıda tek kullanımlık giysi satıyor ancak üretimi hakkında o kadar az şey ifşa ediyor ki çevresel ayak izini ölçmeye bile başlayamıyor. "Tedarik zincirlerini hala gerçekten bilmiyoruz. Kaç ürün ürettiklerini bilmiyoruz, toplamda kaç malzeme kullandıklarını bilmiyoruz ve karbon ayak izlerini bilmiyoruz," diyor Remake'in savunuculuk ve politika direktörü Elizabeth L. Cline. (Shein, remake raporuyla ilgili soruları yanıtlamadı.)
Shein, bu yılın başlarında daha sürdürülebilir tekstiller kullanma ve sera gazı emisyonlarını ifşa etme sözü verdiği kendi sürdürülebilirlik ve sosyal etki raporunu yayınladı. Ancak şirketin tedarikçileri üzerinde yaptığı denetimler önemli güvenlik sorunları buldu: Denetlenen yaklaşık 700 tedarikçiden %83'ü "önemli riskler" taşıyordu. İhlallerin çoğu "yangın ve acil durum hazırlığı" ve "çalışma saatleri" ile ilgiliydi ancak bazıları daha ciddiydi: Tedarikçilerin %12'si reşit olmayanların çalıştırılması, zorla çalıştırılması veya ciddi sağlık sorunları ve güvenlik sorunları gibi "sıfır tolerans ihlalleri" gerçekleştirdi. Konuşmacıya bu ihlallerin ne olduğunu sordum ancak ayrıntı vermedi.
Shein'in raporunda şirketin ciddi ihlalleri olan tedarikçilere eğitim vereceği belirtiliyor. Tedarikçi sorunu kararlaştırılan zaman dilimi içinde -ve ciddi durumlarda derhal- çözemezse Shein onlarla çalışmayı bırakabilir. Whinston bana, "Daha yapılacak çok iş var -tıpkı her işletmenin zamanla gelişmesi ve büyümesi gerektiği gibi." dedi.
İşçi hakları savunucuları, tedarikçilere odaklanmanın, ilk etapta tehlikeli koşulların neden var olduğunu ele almayan yüzeysel bir tepki olabileceğini söylüyor. Hızlı moda şirketlerinin, üreticileri ürünleri daha düşük fiyatlarla daha hızlı üretmeye zorlamaktan sorumlu olduğunu, bu talebin de kötü çalışma koşullarını ve çevresel zararı kaçınılmaz hale getirdiğini savunuyorlar. Bu durum yalnızca Shein'e özgü değil, ancak Shein'in başarısı onu özellikle ilgi çekici kılıyor.
Klein bana Shein gibi bir şirket ne kadar verimli olduğunu övdüğünde, aklına fiziksel ve zihinsel olarak bitkin olan ve şirketin geliri ve geliri en üst düzeye çıkarabilmesi için genellikle kadınlara, yani insanlara atladığını söyledi. Maliyetleri en aza indirin. "Esnek olmalılar ve gece boyunca çalışmalılar ki geri kalanımız bir düğmeye basıp kapımıza 10 dolara bir elbise getirebilelim," dedi.