Nieuws en pers

Dus je wilt iets nieuws kopen, maar je wilt niet bijdragen aan de echt angstaanjagende statistieken die je vindt als je op Google zoekt naar ‘milieu-impact van mode’. Wat doe je dan?
Als je geïnteresseerd bent in duurzaamheid, heb je waarschijnlijk wel een variant van dit gezegde gehoord: "Het meest duurzame ___ is wat je al hebt." Dat klopt, maar is niet altijd praktisch, vooral niet als het gaat om kleding: stijlen evolueren, net als financiën, en je wilt bijblijven en een glimmend nieuw ding bezitten. De mode-industrie moet echter gas terugnemen. Volgens een recent rapport van Bloomberg is mode verantwoordelijk voor 10 procent van de wereldwijde CO2-uitstoot en een vijfde van de jaarlijkse wereldwijde plasticproductie.
Het beste alternatief voor het dragen van kleding die je al bezit, is wat de mode-industrie 'bewuste consumptie' noemt. We associëren hoge kosten meestal met hoge kwaliteit, maar dat is niet het geval.
Mode-inkoper Amanda Lee McCarty, presentator van de Clotheshorse-podcast, werkt al meer dan 15 jaar als inkoper, voornamelijk in de fast fashion-industrie. Ze staat op de voorgrond, zoals zij het zelf noemt, bij wat zij de 'fast fashion' van de industrie noemt. Na de recessie van 2008 wilden klanten kortingen, en als reguliere retailers die niet aanboden, deed Forever21 dat wel, zei ze.
De oplossing, zei McCarty, is om de artikelen hoog te prijzen en ze vervolgens met korting te verkopen. Dat betekent dat de productiekosten steeds lager worden. "De stof verdween meteen uit het raam", zei ze. "Alles is van lage kwaliteit geworden."
McCarty zei dat de invloed de industrie heeft doordrongen en zelfs luxe modemerken heeft bereikt. Daarom is "investeren" tegenwoordig niet zo eenvoudig als iets duurs kopen. Toch kan niet iedereen veel geld uitgeven aan een jurk, en veel duurzame merken houden zich ook niet aan de maatvoering. Dus, waar moeten we op letten? Er is geen eenduidig ​​antwoord, maar er zijn een miljoen manieren om het beter te doen.
Kies natuurlijke vezels – katoen, linnen, zijde, wol, hennep, enz. – die het langst meegaan in je garderobe. Zijde bleek met name de meest duurzame stof te zijn qua gebruiksduur, gevolgd door wol. Dat komt deels doordat deze stoffen ook de langste wasbeurten hebben, waardoor ze in goede staat blijven. Natuurlijke stoffen zijn biologisch afbreekbaar en recyclebaar na gebruik. (Polyester daarentegen is volgens een rapport van dit jaar het meest duurzame materiaal ter wereld.)
Erin Beatty, oprichter van Rentrayage, zegt dat ze dol is op hennep en jute omdat dit hernieuwbare gewassen zijn. Ze is vooral gecharmeerd van cannabiskleding van merken als Jungmaven en For Days.
Voor Rebecca Burgess, oprichter en directeur van de non-profitorganisatie Fibershed en medeauteur van Fibershed: A Movement for Farmers, Fashion Activists, and Manufacturers for the New Textile Economy, draait het om het ondersteunen van lokale boerengemeenschappen, met name in de VS geproduceerde stoffen. "Ik ben op zoek naar 100% wol of 100% katoen en producten die van de boerderij kunnen worden getraceerd," zei ze. "Waar ik woon in Californië, zijn katoen en wol de belangrijkste vezels die we produceren. Ik pleit voor elke natuurlijke vezel die bioregio-specifiek is."
Er is ook een klasse vezels die geen plastic zijn, maar ook niet helemaal natuurlijk. Viscose is een vezel afkomstig van houtpulp dat chemisch is behandeld met natriumhydroxide en koolstofdisulfide. Viscose kent enkele problemen: volgens Good on You is het productieproces van viscose verspillend en vervuilend voor het milieu, en leidt de productie van viscose tot ontbossing. Uiteindelijk is het echter biologisch afbreekbaar, wat een goede zaak is.
Onlangs werd Eco Vero gelanceerd, een viscosevezel die gebruikmaakt van een milieuvriendelijker en minder belastend productieproces. Er worden stappen ondernomen om de CO2-voetafdruk van deze halfsynthetische vezel te verbeteren. (Daarna geven we de halfsynthetische vezel aan.
Zoek naar eco-stoffen: De details van de vezelproductie zijn belangrijk – er zijn steeds minder duurzame manieren om natuurlijke vezels zoals katoen en zijde te produceren, net als biologisch afbreekbare semi-synthetische vezels. De productie van zijde is bijvoorbeeld schadelijk omdat het zowel zijderupsen uitstoot als doodt, maar je kunt zoeken naar Ahimsa-zijde die wormen conserveert. Je kunt letten op certificeringen voor ethische en duurzame productieprocessen. Bij twijfel raadt Caric aan om te zoeken naar een GOTS- of Global Organic Textile Standard-certificering met de strengste milieueisen. Momenteel worden er nieuwe alternatieven voor plastic stoffen ontwikkeld; "veganistisch leer" werd bijvoorbeeld van oudsher gemaakt van puur uit aardolie gewonnen kunststoffen, maar innovatieve materialen zoals paddenstoelenleer en ananasleer zijn veelbelovend.
Google is je vriend: niet alle merken geven details over hoe de stof wordt geproduceerd, maar alle kledingfabrikanten zijn verplicht een intern label te gebruiken waarop het vezelgehalte van het kledingstuk in procenten wordt aangegeven. Kate Caric van een duurzaam kledingbedrijf in Londen wijst erop dat veel merken – met name fast fashion-merken – hun labels opzettelijk rommelig maken. Plastic kent veel namen, dus het is het beste om woorden te googelen die je niet kent.
Als we van gedachten veranderen en de aankoop van een spijkerbroek zien als een jarenlange verbintenis of een waardevolle investering, in plaats van een bevlieging, is de kans groter dat we houden wat we kopen en dragen wat we bezitten. Nadat ze de ethiek van het kopen heeft geëvalueerd, geeft Caric prioriteit aan kleding waar ze blij van wordt – inclusief trends. "Als je echt van een trend houdt en je gaat hem over twee jaar dragen, is dat geweldig", zegt ze. "Mensen vinden kleding erg leuk. Het is iets wat we elke dag doen en het moet goed voelen."
Beatty is het ermee eens dat de kleding die je maar één of twee keer draagt ​​het probleem is: "Het gaat er eigenlijk om welke kledingstukken je look steeds weer bepalen." Een onderdeel daarvan is nadenken over hoe je een kledingstuk moet verzorgen voordat je het koopt; bijvoorbeeld, is het alleen chemisch te reinigen? Als er geen milieuvriendelijke stomerijen in je buurt zijn, is het misschien niet verstandig om dit product te kopen.
Voor McCarty betekende het niet impulsief kopen, maar nam ze de tijd om te bedenken hoe en waar het kledingstuk in haar garderobe zou passen. "Je zou verbaasd zijn hoeveel heel slechte, niet-duurzame kledingstukken in een mum van tijd uit je leven kunnen worden verwijderd door de sport."
Aan het einde van Bill McKibbens "Eaarth", een van de optimistischere boeken die ik over de klimaatcrisis heb gelezen, concludeert hij dat onze aankomende toekomst in feite een terugkeer is naar een meer lokaal, kleinschalig economisch model. Burgess is het daarmee eens: lokaal blijven is de sleutel tot duurzaam winkelen. "Ik wil mijn eigen landbouw- en veeteeltgemeenschappen steunen, omdat ik wil dat ze minder afhankelijk worden van de exporteconomie", zei ze. "Ik wil telers motiveren om door mijn aankoopbeslissingen voor mijn lokale omgeving te zorgen."
Abrima Erwiah – professor, expert in duurzame mode en medeoprichter van Studio 189 – hanteert een vergelijkbare aanpak. Hoewel ze wel degelijk koopt bij grote duurzame merken zoals Eileen Fisher, Brother Vellies en Mara Hoffman, zoekt ze liever naar kleine bedrijven in de staat New York. "Ik vind het fijn dat je daarheen kunt gaan en kunt zien wat ze doen", zei ze.
Het werk dat ze nu doet, profiteert van haar tijd als vrijwilliger in Ghana en het wonen bij familie. Dit heeft haar geholpen om haar manier van winkelen te heroverwegen. Haar sterke connecties met kledingprofessionals hebben haar geholpen te begrijpen hoe alles, van de boerderij tot kleding, met elkaar verbonden is. "Op een plek als Ghana, waar zoveel tweedehands spullen te vinden zijn, besef je pas wat er gebeurt als je je spullen niet meer nodig hebt."
Als een merk ernaar streeft de exacte herkomst van zijn kleding te traceren en transparant te zijn over zijn praktijken, laat het solide kernwaarden zien. Als je fysiek winkelt, zegt Erwiah dat het het beste is om vragen te stellen over de ethische en duurzame praktijken van het merk. Dit is een van de beste manieren om zelf te beoordelen of hun kleding de investering waard is. Zelfs als een merk niet alle antwoorden heeft, kan het vragen stellen ertoe leiden dat het daar verandering in brengt. Bij een klein bedrijf is de kans groot dat je met iemand spreekt die enige invloed heeft op de bedrijfspraktijken. Bij een groter merk geldt: als medewerkers regelmatig worden gevraagd naar duurzaamheid, kunnen ze na verloop van tijd inzien dat dit een prioriteit is voor de klant en veranderingen doorvoeren. Sterker nog, tegenwoordig wordt er veel online gewinkeld. Caric wilde weten of een merk de fabrieken bezocht en of er op de website informatie stond over hoe het zijn medewerkers betaalde. Het kan geen kwaad om een ​​e-mail te sturen als je meer vragen hebt.
Recycling is een van de meest gebruikte buzzwords om fast fashion schoon te maken. Vooral gerecycled polyester kan problematisch zijn. Maar volgens Erwiah draait het allemaal om design met een doel. Ze noemt de cradle-to-cradlefilosofie. Het is geweldig om van plastic flessen sportkleding te maken, maar wat wordt er daarna van? Misschien moet het blijven zoals het is en zo lang mogelijk gebruikt worden; "soms is het beter om het niet te veranderen", zei Erwiah. "Als het een joggingbroek is, gaat het er misschien om hem te hergebruiken en een tweede leven te geven, in plaats van veel geld te investeren in het maken van iets anders. Er is geen pasklare oplossing."
Toen Beatty besloot om Rentrayage op te richten, concentreerde ze zich op het recyclen van wat ze al had, door vintage kleding, restanten en andere materialen te gebruiken die al in omloop waren. Ze was constant op zoek naar pareltjes, zoals die unieke T-shirts. "Een van de ergste dingen voor het milieu zijn deze T-shirts die je maar één keer draagt ​​en die gemaakt zijn voor een marathon of zoiets," zei Beatty. "Meestal vind je er echt geweldige kleuren. We knippen ze en ze zien er schattig uit." Veel van deze T-shirts zijn gemaakt van een mix van katoen en polyester, maar omdat ze al bestaan, zouden ze zo lang mogelijk als kleding moeten worden gedragen. Beatty probeert ze te hergebruiken omdat ze niet snel verouderen. Als je een gerecycled kledingstuk niet meer nodig hebt, kun je het in je huis gebruiken. "Ik zie mensen letterlijk rokken in servetten veranderen," zei Beatty.
Soms zie je niet altijd dezelfde merkethiek of zelfs de vezelinhoud als je tweedehands artikelen koopt. Het is echter altijd een duurzame optie om een ​​kledingstuk dat al over de hele wereld circuleert en op de vuilnisbelt belandt, een nieuwe look te geven.
Zelfs in tweedehandswinkels zijn er manieren om de kwaliteit en de duurzaamheid te beoordelen, zegt Caric. "Waar ik meteen op let, zijn rechte naden en gestikte naden." Bij denim moet je volgens Caric op twee dingen letten: het is op de zelfkant gesneden en de binnen- en buitennaden zijn dubbel gestikt. Dit zijn allemaal manieren om kledingstukken te verstevigen zodat ze zo lang mogelijk meegaan voordat ze gerepareerd moeten worden.
Het kopen van een kledingstuk betekent dat je verantwoordelijkheid neemt voor de levenscyclus ervan – wat betekent dat je, nadat je dit allemaal hebt doorgenomen en het daadwerkelijk hebt gekocht, er goed voor moet zorgen. Vooral bij synthetische stoffen is het wasproces complex. Het is een goed idee om te investeren in een filterzak om te voorkomen dat er microplastics in het watersysteem terechtkomen. Als je bereid bent om iets meer te betalen voor de installatie, kun je een filter voor je wasmachine kopen. Als het kan, vermijd dan het gebruik van de droger volledig. "Bij twijfel, was het uit en laat het aan de lucht drogen. Dat is het beste wat je kunt doen," zegt Beatty.
McCarty raadt ook aan het waslabel in het kledingstuk te lezen. Zodra je bekend bent met de symbolen en materialen, weet je welke kleding chemisch gereinigd moet worden en welke kleding geschikt is voor handwas/luchtdrogen. McCarty raadt ook aan om het boek "Handy Household Hints" van Heloise te kopen, dat ze vaak in kringloopwinkels ziet voor minder dan $ 5, en om basistechnieken voor knutselen te leren, zoals het vervangen van knopen en het dichten van gaten. En weet wanneer je het niet meer aankunt; soms loont het de moeite om te investeren in maatwerk. Nadat ze de voering van een vintage jas heeft vervangen, denkt McCarty dat ze deze nog minstens 20 jaar zal dragen.
Een andere optie om geverfde of gedragen kleding op te frissen: verf. "Onderschat nooit de kracht van zwarte verf," zei Beatty. "Dat is nog zo'n geheim. We doen het zo nu en dan. Het doet wonderen."
Door uw e-mailadres in te dienen, gaat u akkoord met onze voorwaarden en privacyverklaring en gaat u ermee akkoord e-mailberichten van ons te ontvangen.
Dit e-mailadres wordt gebruikt om in te loggen op alle New York-sites. Door uw e-mailadres in te dienen, gaat u akkoord met onze voorwaarden en ons privacybeleid en gaat u akkoord met het ontvangen van e-mailberichten van ons.
Via uw account ontvangt u af en toe updates en aanbiedingen uit New York. U kunt zich op elk gewenst moment afmelden.
Dit e-mailadres wordt gebruikt om in te loggen op alle New York-sites. Door uw e-mailadres in te dienen, gaat u akkoord met onze voorwaarden en ons privacybeleid en gaat u akkoord met het ontvangen van e-mailberichten van ons.
Via uw account ontvangt u af en toe updates en aanbiedingen uit New York. U kunt zich op elk gewenst moment afmelden.