Nieuws en pers

Ondanks de ooit marginale status is duurzaam leven steeds meer een vast onderdeel van de mainstream mode geworden en zijn de levensstijlkeuzes van weleer nu een noodzaak. Op 27 februari publiceerde het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) van de Verenigde Naties zijn rapport "Climate Change 2022: Impacts, Adaptation and Vulnerability", waarin wordt aangegeven hoe de klimaatcrisis op weg is naar een onomkeerbare toestand die de planeet en het leven van iedereen zal veranderen.
Veel merken, fabrikanten, ontwerpers en leveranciers in de mode-industrie zijn geleidelijk bezig hun praktijken te verbeteren. Sommigen zijn al sinds de oprichting van het bedrijf voorstander van duurzame praktijken, terwijl anderen zich richten op een aanpak waarbij vooruitgang belangrijker is dan perfectie. Ze vermijden greenwashing door echte groene praktijken te implementeren door middel van echte inspanningen.
Ook wordt erkend dat duurzame praktijken verder gaan dan milieuvraagstukken, waaronder kwesties rond gendergelijkheid en werkpleknormen die een veilige omgeving bevorderen. Omdat de mode-industrie zich richt op vooruitgang in de productie van duurzame kleding, vroeg California Apparel News duurzaamheidsexperts en mensen die vooruitgang boeken op dit gebied: Wat is de grootste prestatie op het gebied van duurzaamheid in de mode van de afgelopen vijf jaar? En gaat u hiermee door?
De mode-industrie moet nu meer dan ooit overstappen van een lineair model (verwerven, maken, gebruiken, weggooien) naar een circulair model. Het kunstmatige cellulosevezelproces heeft de unieke eigenschap om katoenafval vóór en na consumptie te recyclen tot nieuwe vezels.
Birla Cellulose heeft een innovatieve, eigen technologie ontwikkeld om katoenafval vóór consumptie te recyclen tot nieuwe viscose die vergelijkbaar is met normale vezels. Daarnaast heeft het bedrijf Liva Reviva gelanceerd, waarbij 20% van de grondstof bestaat uit afval vóór consumptie.
Circulariteit is een van onze aandachtsgebieden. We maken deel uit van verschillende consortiumprojecten waarin we werken aan oplossingen voor de volgende generatie, zoals Liva Reviva. Birla Cellulose werkt actief aan het opschalen van de productie van volgende generatie vezels naar 100.000 ton in 2024 en het verhogen van het gerecyclede gehalte van pre- en post-consumer afval.
Bij de eerste UN Global Compact India Network National Innovation and Sustainable Supply Chain Awards werden we onderscheiden met onze casestudy over "Liva Reviva en een volledig traceerbare circulaire wereldwijde mode-toeleveringsketen".
Voor het derde jaar op rij werd Birla Cellulose in het Hot Button Report 2021 van Canopy uitgeroepen tot de nummer 1 MMCF-producent ter wereld. Deze hoogste notering in het milieurapport weerspiegelt onze onvermoeibare inspanningen om duurzame houtinkooppraktijken, bosbehoud en de ontwikkeling van nieuwe generatie vezeloplossingen te verbeteren.
De mode-industrie richt zich de laatste jaren op de strijd tegen overproductie. Het hoofddoel hiervan is te voorkomen dat onverkochte artikelen worden verbrand of op de vuilstort belanden. Door de manier waarop mode wordt gemaakt te veranderen, zodat alleen wordt geproduceerd wat echt nodig is en wordt verkocht, kunnen producenten een enorme en impactvolle bijdrage leveren aan het behoud van hulpbronnen. Dit effect voorkomt het grote probleem van onverkochte artikelen waar geen vraag naar is. De digitale technologie van Kornit verstoort de traditionele mode-industrie en maakt modeproductie op aanvraag mogelijk.
Wij zijn ervan overtuigd dat de belangrijkste prestatie die de mode-industrie de afgelopen vijf jaar heeft geleverd, is dat duurzaamheid een belangrijk thema is geworden voor merken en retailers.
Duurzaamheid is uitgegroeid tot een markttrend met positieve en meetbare economische resultaten. Deze worden gekoppeld aan bedrijven die duurzaamheid omarmen, bedrijfsmodellen die hierop zijn gebaseerd valideren en de transformatie van hun toeleveringsketen versnellen.
Van circulair ontwerp tot certificering om claims en impact te meten; innovatieve technologische systemen die de toeleveringsketen volledig transparant, traceerbaar en toegankelijk maken voor klanten; door de selectie van duurzame materialen, zoals onze stoffen van bijproducten van citrusvruchten; en recyclingproductie- en end-of-life-managementsystemen: de mode-industrie zet zich steeds meer in om de goede wensen op het gebied van milieubescherming om te zetten in realiteit.
Toch blijft de wereldwijde mode-industrie complex, gefragmenteerd en deels ondoorzichtig, met onveilige werkomstandigheden in sommige productielocaties over de hele wereld, wat resulteert in milieuvervuiling en sociale uitbuiting.
Wij geloven dat gezonde en duurzame mode de standaard van de toekomst zal worden door gemeenschappelijke regels te hanteren en door gezamenlijke acties en toezeggingen van merken en klanten.
De afgelopen vijf jaar is de mode-industrie – of het nu door belangenbehartiging vanuit de industrie of door de vraag van de consument is – niet alleen geconfronteerd met de potentie om een ​​ecosysteem te creëren dat waarde hecht aan mens en planeet, maar ook met het bestaan ​​van systemen en oplossingen om verandering teweeg te brengen in een transformatieve industrie. Hoewel sommige belanghebbenden op deze fronten vooruitgang hebben geboekt, ontbeert de industrie nog steeds de opleiding, wetgeving en financiering die nodig zijn om onmiddellijk significante veranderingen door te voeren.
Ik overdrijf niet als ik zeg dat de mode-industrie prioriteit moet geven aan gendergelijkheid en ervoor moet zorgen dat vrouwen gelijkwaardig vertegenwoordigd zijn in de gehele waardeketen om vooruitgang te boeken. Ik zou graag meer steun zien voor vrouwelijke ondernemers die de transformatie van de mode-industrie naar een rechtvaardige, inclusieve en regeneratieve industrie versnellen. Internationale media zouden hun zichtbaarheid moeten vergroten en financiering zou toegankelijker moeten zijn voor vrouwen en hun gemeenschappen. Zij zijn de drijvende kracht achter de duurzaamheid van het mode-ecosysteem. Hun leiderschap moet worden ondersteund bij het aanpakken van de kritieke kwesties van onze tijd.
De grootste prestatie bij het creëren van een rechtvaardiger en verantwoordelijker modesysteem was de goedkeuring van California Senate Bill 62, de Apparel Worker Protection Act. Dit wetsvoorstel pakt de onderliggende oorzaak van loonroof aan, die zo wijdverbreid is in het modesysteem, door het stukloonsysteem af te schaffen en merken hoofdelijk aansprakelijk te stellen voor lonen die van kledingarbeiders worden gestolen.
De wet is een voorbeeld van een buitengewone organisatie onder leiding van werknemers, van brede en hechte coalitievorming en van buitengewone solidariteit tussen bedrijven en burgers. Hiermee is een belangrijke lacune in de regelgeving in het grootste centrum van kledingproductie in de Verenigde Staten opgevuld. Sinds 1 januari verdienen kledingmakers in Californië $ 14 meer dan hun historische minimumloon van $ 3 tot $ 5. SB 62 is bovendien de meest vergaande overwinning tot nu toe in de wereldwijde beweging voor verantwoordelijkheid van merken, omdat het ervoor zorgt dat merken en retailers wettelijk aansprakelijk zijn voor loonroof.
De invoering van de Garment Worker Protection Act in Californië is voor een groot deel te danken aan het werk van Marissa Nuncio, directeur van het Garment Worker Center. Zij was een van de helden van de mode-industrie die deze door werknemers opgezette wetgeving tot wet heeft verheven.
Wanneer de benodigde grondstoffen voor de productie van een productiemiddel beperkt zijn en er al grote hoeveelheden van dergelijke productiematerialen beschikbaar zijn, is het dan zinvol om de beperkte grondstoffen voortdurend te verbruiken om zo extra grondstoffen te kunnen oogsten?
Gezien de recente ontwikkelingen in de productie en het breien van gerecycled katoen is deze al te simplistische analogie een terechte vraag die grote modebedrijven zichzelf zouden moeten stellen, aangezien zij nog steeds de voorkeur geven aan nieuw katoen boven gerecycled katoen.
Het gebruik van gerecycled katoen in kleding, in combinatie met een gesloten recyclingsysteem dat postindustrieel katoen combineert met post-consumer katoen in een stortplaats-neutrale productiecyclus, zoals onlangs geïntroduceerd door Everywhere Apparel, is van het grootste belang voor een duurzaam modesysteem. Om een ​​helderder licht te werpen op wat er nu mogelijk is met gerecycled katoen en de giganten in onze industrie alle excuses voor wat "niet zal werken" af te wijzen, is er een verdere impuls nodig om dit spannende veld te betreden.
Voor de katoenteelt wordt jaarlijks ruim 76 biljoen liter water gebruikt. De teelt is goed voor 16% van het wereldwijde gebruik van pesticiden en beslaat slechts 2,5% van het landbouwareaal.
De vraag naar tweedehands luxe en de behoefte van de industrie aan een duurzame benadering van mode is eindelijk aanwezig. Marque Luxury gelooft in het bevorderen van duurzaamheid door deel uit te maken van een circulaire economie en tegelijkertijd gecertificeerde tweedehands luxe aan te bieden.
Naarmate de wederverkoopmarkt voor luxegoederen blijft groeien, zijn er sterke aanwijzingen dat de waarden van de volgende generatie consumenten verschuiven van exclusiviteit naar inclusiviteit. Deze duidelijke trends hebben de groei van de aankoop en wederverkoop van luxegoederen aangewakkerd en hebben volgens Marque Luxury geleid tot wat een belangrijke verandering in de mode-industrie is. In de ogen van onze nieuwe consumenten worden luxemerken een waardevolle kans in plaats van een symbool van rijkdom. Deze milieu-impact van het kopen van tweedehands in plaats van nieuwe goederen bevordert circulaire bedrijfsmodellen, waaronder hercommercialisering, en is essentieel om de industrie in staat te stellen uiteindelijk bij te dragen aan het verminderen van wereldwijde emissies en meer. Door duizenden tweedehands luxegoederen in te kopen en aan te bieden, zijn Marque Luxury en haar 18+ herverkoopcentra over de hele wereld de drijvende kracht achter deze wereldwijde economische beweging geworden, waardoor er meer vraag naar vintage luxe ontstaat en de levenscyclus van elk item wordt verlengd.
Bij Marque Luxury zijn we ervan overtuigd dat het wereldwijde maatschappelijke bewustzijn en de verontwaardiging over een duurzamere benadering van mode, op zichzelf al een van de grootste prestaties van de sector tot nu toe is. Als deze trends zich voortzetten, zal dit maatschappelijke en economische bewustzijn de manier waarop de maatschappij de wederverkoop van luxegoederen bekijkt, consumeert en faciliteert, blijven vormgeven en veranderen.
De afgelopen vijf jaar is duurzaamheid in de mode-industrie een speerpunt geworden. Merken die niet deelnemen aan gesprekken zijn in feite irrelevant, wat een enorme verbetering is. De meeste inspanningen zijn gericht op de upstream-toeleveringsketens, zoals betere materialen, minder waterverspilling, hernieuwbare energie en strengere arbeidsnormen. Naar mijn mening is dit geweldig voor Duurzaamheid 1.0, en nu we streven naar een volledig circulair systeem, begint het echte werk. We hebben nog steeds een groot afvalstortprobleem. Hoewel wederverkoop en hergebruik belangrijke onderdelen zijn van de circulaire economie, vormen ze niet het hele verhaal. We moeten de infrastructuur voor onze klanten ontwerpen en bouwen en hen betrekken bij een volledig circulair systeem. Het oplossen van problemen aan het einde van de levensduur begint helemaal bij het begin. Laten we kijken of we dit binnen de komende vijf jaar kunnen bereiken.
Terwijl consumenten en merken steeds meer op zoek zijn naar duurzame textielsoorten, is het vrijwel onmogelijk om met bestaande garenmaterialen aan deze vraag te voldoen. Tegenwoordig dragen de meesten van ons kleding gemaakt van katoen (24,2%), bomen (5,9%) en voornamelijk aardolie (62%). Al deze stoffen hebben ernstige ecologische nadelen. De uitdagingen waar de industrie voor staat, zijn als volgt: het uitfaseren van zorgwekkende stoffen en de uitstoot van op olie gebaseerde microvezels; het veranderen van de manier waarop kledingstukken worden ontworpen, verkocht en gebruikt om af te stappen van hun wegwerpkarakter; het verbeteren van recycling; het efficiënt gebruiken van hulpbronnen en de overstap naar hernieuwbare inputs.
De industrie ziet materiaalinnovatie als een exportproduct en staat klaar om grootschalige, doelgerichte 'moonshot'-innovaties te mobiliseren, zoals het vinden van 'supervezels' die geschikt zijn voor gebruik in de bloedsomloop, maar vergelijkbare eigenschappen hebben als mainstream producten en geen negatieve externaliteiten veroorzaken. HeiQ is een van die innovators die het klimaatvriendelijke HeiQ AeoniQ-garen heeft ontwikkeld, een veelzijdig alternatief voor polyester en nylon met een enorm potentieel voor de transformatie van de industrie. De adoptie van HeiQ AeoniQ door de textielindustrie zal de afhankelijkheid van op olie gebaseerde vezels verminderen, bijdragen aan het koolstofarm maken van onze planeet, de uitstoot van plastic microvezels in de oceaan stoppen en de impact van de textielindustrie op klimaatverandering verminderen.
De grootste prestatie in de modewereld van de afgelopen vijf jaar draait om samenwerking om macro-economische uitdagingen op het gebied van duurzaamheid aan te pakken. We hebben gezien dat er behoefte is aan het slechten van barrières tussen leveranciers en concurrenten om de circulariteit te verbeteren en een stappenplan te definiëren voor de transitie naar netto nul.
Een voorbeeld is een bekende fastfashionretailer die belooft alle kleding die in hun winkels valt te recyclen, zelfs die van concurrenten. De noodzaak van deze verbeterde samenwerking, die door de pandemie is versneld, werd in de beginfase benadrukt, toen twee derde van de hoofdinkopers aangaf zich te richten op het voorkomen van faillissementen door leveranciers. Dit open-sourceconcept is overgenomen in transparantie-initiatieven van organisaties zoals de Sustainable Apparel Coalition en de Verenigde Naties. De volgende stap in dit proces is het verder formaliseren van hoe het proces eruitziet, hoe het wordt geïmplementeerd en wat de mogelijke uitkomsten zijn. We hebben dit zien gebeuren met het Digital Product Passport-initiatief van de Europese Commissie, en ik weet zeker dat u zult zien dat best practices op het gebied van duurzaamheid geleidelijk worden gedeeld tussen sectoren. Je kunt niet beheren wat je niet meet, en dit vermogen om te standaardiseren wat we meten en hoe we die informatie communiceren, zal vanzelfsprekend leiden tot meer mogelijkheden om kleding langer in omloop te houden, afval te verminderen en uiteindelijk te zorgen dat de mode-industrie een blijvende kracht wordt.
Het recyclen van kleding door middel van hergebruik, het opnieuw dragen en recyclen van textiel is op dit moment de grootste trend. Dit zorgt ervoor dat textiel in omloop blijft en niet op de vuilnisbelt belandt. Het is belangrijk dat we beseffen hoeveel grondstoffen er nodig zijn om een ​​kledingstuk te maken. Denk bijvoorbeeld aan de tijd die nodig is om katoen te verbouwen, te oogsten en te verwerken en om het materiaal vervolgens te weven tot stof dat door mensen wordt gesneden en genaaid. Dat zijn heel veel grondstoffen.
Consumenten moeten worden voorgelicht over het belang van hun rol bij recycling. Eén enkele daad van toewijding aan hergebruik, opnieuw dragen of regenereren kan deze hulpbronnen in leven houden en een grote impact hebben op ons milieu. Door te eisen dat kleding van gerecyclede materialen wordt gemaakt, kunnen klanten er ook voor zorgen dat onze hulpbronnen beschikbaar blijven. Merken en fabrikanten kunnen ook een bijdrage leveren aan de oplossing door stoffen te gebruiken die zijn gemaakt van gerecyclede materialen. Door stoffen te recyclen en te regenereren, kunnen we de kledingindustrie in evenwicht houden met natuurlijke hulpbronnen. Wij dragen bij aan de oplossing om hulpbronnen te recyclen in plaats van ze te delven.
Het is inspirerend om te zien hoe kleine, lokale, ethisch opkomende merken zich inzetten voor duurzaamheid. Ik denk dat het ook belangrijk is om het idee te erkennen dat 'een beetje beter is dan niets'.
Een gebied dat enorm verbeterd moet worden, is de voortdurende verantwoording van fast fashion, haute couture en veel celebrity-modemerken. Als kleinere merken met veel minder middelen duurzaam en ethisch kunnen produceren, dan kunnen ze dat zeker. Ik hoop nog steeds dat kwaliteit uiteindelijk zal winnen van kwantiteit.
Ik geloof dat de grootste prestatie is om te definiëren wat we als sector nodig hebben om onze CO2-uitstoot met ten minste 45% te verminderen tegen 2030 en zo te voldoen aan het Akkoord van Parijs. Met dit doel in gedachten kunnen merken, retailers en hun volledige toeleveringsketen hun eigen doelen stellen of aanpassen en hun routekaarten dienovereenkomstig definiëren. Nu moeten we als sector met een gevoel van urgentie handelen om deze doelen te bereiken: meer hernieuwbare energie gebruiken, producten maken van hernieuwbare of gerecyclede bronnen en ervoor zorgen dat kleding zo is ontworpen dat het lang meegaat - betaalbaar. Meerdere eigenaren, en vervolgens recyclen aan het einde van de levensduur.
Volgens de Ellen MacArthur Foundation hebben zeven wederverkoop- en verhuurplatformen de afgelopen twee jaar een waardering van een miljard dollar bereikt. Zulke bedrijven zouden kunnen groeien van de huidige 3,5% naar 23% van de wereldwijde modemarkt in 2030, wat neerkomt op een kans van $ 700 miljard. Deze verandering van mentaliteit – van het creëren van afval naar het ontwikkelen van circulaire bedrijfsmodellen op grote schaal – is nodig om aan onze verplichtingen jegens de planeet te voldoen.
Ik denk dat de grootste successen de onlangs aangenomen regelgeving voor toeleveringsketens in de VS en de EU zijn, en de aanstaande Fashion Act in New York. Merken hebben de afgelopen vijf jaar grote vooruitgang geboekt wat betreft hun impact op mens en planeet, maar deze nieuwe wetten zorgen ervoor dat die inspanningen nog sneller worden uitgevoerd. COVID-19 heeft alle aspecten van verstoring in onze toeleveringsketens blootgelegd, en ook de digitale hulpmiddelen die we nu kunnen gebruiken om de productie en toeleveringsketen te moderniseren in sectoren die technologisch gezien te lang stil hebben gestaan. Ik kijk uit naar de verbeteringen die we vanaf dit jaar kunnen doorvoeren.
De kledingindustrie heeft de afgelopen jaren aanzienlijke vooruitgang geboekt bij het verbeteren van de impact op het milieu, maar er moet nog veel werk worden verzet. Steeds meer bewuste kledingconsumenten zullen hier tevreden mee zijn.
Bij NILIT streven we ernaar om samen te werken met onze partners in de wereldwijde toeleveringsketen om onze duurzaamheidsinitiatieven te versnellen en ons te richten op producten en processen die de analyse van de levenscyclus van kleding en duurzaamheidsprofielen verbeteren. We blijven ons brede portfolio van duurzame, hoogwaardige nylonproducten van SENSIL als consumentenmerk snel uitbreiden en willen onze partners in de toeleveringsketen helpen om met consumenten te communiceren over de slimmere keuzes die zij kunnen maken om de CO2-voetafdruk van de mode te verkleinen.
Vorig jaar hebben we via SENSIL BioCare diverse nieuwe SENSIL-producten gelanceerd die inspelen op de specifieke milieuproblemen van de kledingindustrie. Denk hierbij aan waterverbruik, gerecyclede inhoud en de persistentie van textielafval, waardoor de afbraak van microplastics wordt versneld als deze in de oceaan terechtkomen. We zijn erg enthousiast over de aanstaande lancering van baanbrekend, duurzaam nylon dat minder fossiele grondstoffen gebruikt. Dit is een primeur voor de kledingindustrie.
Naast duurzame productontwikkeling zet NILIT zich ook in voor verantwoorde productiepraktijken om onze impact als fabrikant te verkleinen. Dit omvat onder meer het verminderen van de uitstoot van broeikasgassen, produceren met nul afvalbeheer en het beschermen van waterbronnen in downstreamprocessen. Ons Corporate Sustainability Report en onze investering in nieuwe leiderschapsposities op het gebied van duurzaamheid zijn openbare verklaringen van NILIT's toewijding om de wereldwijde kledingindustrie naar een meer verantwoordelijke en duurzame positie te leiden.
De grootste prestaties op het gebied van duurzaamheid in de modesector zijn behaald op twee gebieden: het vergroten van de duurzame opties voor alternatieve vezels en de behoefte aan transparantie en traceerbaarheid van gegevens in de toeleveringsketen van de modesector.
De explosie aan alternatieve vezels zoals Tencel, Lyocell, RPETE, gerecyclede plastic flessen, gerecyclede visnetten, hennep, ananas, cactus, etc. is zeer spannend omdat deze opties de creatie van een functionele circulaire markt kunnen versnellen – voor Geef eenmaal waarde – de gebruikte materialen en het voorkomen van besmetting in de toeleveringsketen.
De behoefte en verwachting van consumenten aan meer transparantie over hoe een kledingstuk wordt gemaakt, betekent dat merken beter moeten worden in het verstrekken van documentatie en betrouwbare informatie die zinvol is voor mens en planeet. Dit is nu niet langer een last, maar zorgt voor echte kosteneffectiviteit, omdat klanten bereid zijn meer te betalen voor de kwaliteit van de materialen en het effect.
De volgende stappen omvatten innovaties op het gebied van materialen en productietechnologieën, met name algen voor het verven van jeans, 3D-printen om afval te verminderen en meer, en duurzame data-intelligentie, waarbij betere gegevens merken efficiënter maken, duurzamere keuzes bieden en beter inzicht en aansluiting bieden bij de wensen van de klant.
Toen we in de zomer van 2018 de Functional Fabrics Show in New York organiseerden, begon duurzaamheid net in de belangstelling te staan ​​bij exposanten, in plaats van verzoeken om monsters in te dienen voor ons forum, waar de beste ontwikkelingen in veel stofcategorieën werden belicht. Nu is dit een vereiste. De inspanningen die stoffenfabrikanten leveren om de duurzaamheid van hun stoffen te waarborgen, zijn indrukwekkend. Tijdens ons evenement in november 2021 in Portland, Oregon, worden inzendingen alleen in overweging genomen als ten minste 50% van de materialen afkomstig is van recyclebare bronnen. We zijn benieuwd hoeveel monsters er beschikbaar zijn.
Het koppelen van een maatstaf om de duurzaamheid van een project te meten, is waar we ons in de toekomst op richten. Hopelijk geldt dat ook voor de sector. Het meten van de CO2-voetafdruk van stoffen is in de nabije toekomst een vereiste om consumenten te kunnen meten en met hen te kunnen communiceren. Zodra de CO2-voetafdruk van de stof is bepaald, kan de CO2-voetafdruk van het voltooide kledingstuk worden berekend.
Om dit te meten, worden alle aspecten van de stof meegenomen: de samenstelling, de energie van het productieproces, het waterverbruik en zelfs de werkomstandigheden. Het is verbazingwekkend hoe naadloos de industrie hierin past!
Eén ding dat de pandemie ons heeft geleerd, is dat hoogwaardige interacties ook op afstand kunnen plaatsvinden. Het blijkt dat het vermijden van ziekten ons miljarden dollars aan reiskosten bespaart en veel CO2-schade oplevert.