Nieuws en pers

'Technologie' in de mode is een brede term die alles omvat, van productgegevens en traceerbaarheid tot logistiek, voorraadbeheer en kledingetikettering. Technologie als overkoepelende term bestrijkt al deze onderwerpen en is een steeds belangrijkere facilitator van circulaire bedrijfsmodellen. Maar als we het over technologie hebben, hebben we het niet langer alleen over het volgen van kledingstukken van leverancier tot winkel om te meten hoeveel kledingstukken er zijn verkocht, we hebben het niet alleen over het tonen van het land van herkomst en (vaak onbetrouwbare) informatie over de samenstelling van productmaterialen. In plaats daarvan is het tijd om te focussen op de opkomst van 'digitale triggers' bij het promoten van terugkerende modemodellen.
In een circulair wederverkoop- en verhuurmodel moeten merken en aanbieders van oplossingen de aan hen verkochte kledingstukken retourneren, zodat ze kunnen worden gerepareerd, hergebruikt of gerecycled. Om een ​​tweede, derde en vierde leven mogelijk te maken, profiteert elk kledingstuk van een uniek identificatienummer en ingebouwde levenscyclustracking. Tijdens het verhuurproces moet elk kledingstuk worden gevolgd van klant tot reparatie of reiniging, terug naar verhuurbare inventaris, naar de volgende klant. Bij wederverkoop moeten externe platforms precies weten wat voor soort tweedehandskleding ze hebben, zoals ruwe verkoop- en marketinggegevens, wat helpt bij het verifiëren van de authenticiteit en informatie geeft over hoe klanten een prijs moeten bepalen voor toekomstige wederverkoop. Input: Digitale trigger.
Digitale triggers verbinden consumenten met de gegevens die zijn opgeslagen op het softwareplatform. Het type gegevens waartoe consumenten toegang hebben, wordt beheerd door merken en dienstverleners en kan informatie zijn over specifieke kledingstukken, zoals hun wasvoorschriften en vezelgehalte, of consumenten in staat stellen om met merken te communiceren over hun aankopen, door ze bijvoorbeeld door te verwijzen naar een digitale marketingcampagne voor kledingproductie. Momenteel is de meest herkenbare en gebruikelijke manier om digitale triggers in kleding op te nemen, het toevoegen van een QR-code aan een waslabel of aan een apart bijbehorend label met het label 'Scan mij'. De meeste consumenten weten tegenwoordig dat ze een QR-code kunnen scannen met een smartphone, hoewel de acceptatie van QR-codes per regio verschilt. Azië loopt voorop in acceptatie, terwijl Europa ver achterblijft.
De uitdaging is om de QR-code altijd op het kledingstuk te houden, omdat consumenten vaak de wasvoorschriften afknippen. Ja, lezer, u ook! We hebben het allemaal wel eens gedaan. Geen labels betekent geen gegevens. Om dit risico te verkleinen, kunnen merken een QR-code toevoegen aan een genaaid en geweven label of het label via warmteoverdracht inbrengen, zodat de QR-code niet van het kledingstuk afknipt. Door de QR-code in de stof zelf te weven, is het voor consumenten echter niet duidelijk dat de QR-code is gekoppeld aan informatie over wasvoorschriften en inhoud. Hierdoor is de kans kleiner dat ze de code scannen waarvoor deze bedoeld is.
De tweede is een NFC-tag (Near Field Communication) die in een geweven tag is verwerkt. Deze tag is zeer waarschijnlijk niet te verwijderen. Kledingfabrikanten moeten consumenten echter duidelijk maken dat deze tag in de geweven tag zit en moeten weten hoe ze een NFC-lezer op hun smartphone kunnen downloaden. Sommige smartphones, met name die van de afgelopen jaren, hebben een ingebouwde NFC-chip, maar niet alle telefoons hebben deze. Veel consumenten moeten daarom een ​​speciale NFC-lezer downloaden uit een app store.
De laatste digitale trigger die kan worden toegepast, is een RFID-tag (radiofrequentie-identificatie). RFID-tags zijn echter meestal niet klantgericht. In plaats daarvan worden ze gebruikt op hangtags of verpakkingen om de productie- en opslagcyclus van een product te volgen, helemaal tot aan de klant en vervolgens terug naar de retailer voor reparatie of wederverkoop. RFID-tags vereisen speciale lezers en deze beperking betekent dat consumenten ze niet kunnen scannen, wat betekent dat de informatie voor de consument elders toegankelijk moet zijn. RFID-tags zijn daarom zeer nuttig voor oplossingsleveranciers en back-endprocessen, omdat ze de traceerbaarheid in de hele levenscyclus vergemakkelijken. Een andere complicerende factor bij de toepassing ervan is dat RFID-tags vaak niet wasbaar zijn, wat niet ideaal is voor circulaire kledingmodellen in de kledingindustrie, waar leesbaarheid op lange termijn essentieel is.
Bij de beslissing om digitale technologieoplossingen te implementeren, houden merken rekening met diverse factoren, waaronder de toekomst van het product, toekomstige wetgeving, interacties met consumenten tijdens de levenscyclus van het product en de impact van kleding op het milieu. Ook willen ze dat klanten de levensduur van hun kledingstukken verlengen door ze te recyclen, te repareren of opnieuw te gebruiken. Door slim gebruik te maken van digitale triggers en tags kunnen merken de behoeften van hun klanten beter begrijpen.
Door bijvoorbeeld meerdere fasen in de levenscyclus van een kledingstuk bij te houden, weten merken wanneer reparaties nodig zijn of wanneer ze consumenten moeten adviseren om kledingstukken te recyclen. Digitale labels kunnen ook een esthetische en functionele optie zijn, omdat fysieke waslabels vaak worden weggelaten vanwege ongemak of omdat ze er niet mooi uitzien. Digitale triggers kunnen daarentegen langer op het product blijven zitten door ze rechtstreeks op het kledingstuk te plaatsen. Merken die de productopties voor digitale triggers beoordelen (NFC, RFID, QR of andere), kijken doorgaans naar de eenvoudigste en meest kosteneffectieve manier om een ​​digitale trigger aan hun bestaande product toe te voegen zonder dat dit ten koste gaat van de mogelijkheid dat de digitale trigger gedurende de gehele levenscyclus van het product blijft zitten.
De keuze van de technologie hangt ook af van wat ze willen bereiken. Als merken klanten meer informatie willen tonen over hoe hun kleding wordt gebruikt, of hen willen laten kiezen hoe ze willen deelnemen aan recycling of recycling, zullen ze digitale triggers zoals QR of NFC moeten implementeren, aangezien klanten RFID niet kunnen scannen. Als een merk echter efficiënt intern of uitbesteed voorraadbeheer en activa-tracking wil tijdens de reparatie- en reinigingsservices van een verhuurmodel, dan is wasbare RFID zinvol.
Momenteel is het labelen van verzorgingsproducten nog steeds een wettelijke vereiste, maar steeds meer landspecifieke wetgevingen gaan over op het digitaal verstrekken van informatie over verzorging en inhoud. Omdat klanten meer transparantie over hun producten eisen, is de eerste stap om te anticiperen dat digitale triggers steeds vaker als aanvulling op fysieke verzorgingslabels zullen verschijnen, in plaats van als vervanging. Deze dubbele aanpak is toegankelijker en minder verstorend voor merken en maakt het mogelijk om aanvullende informatie over het product op te slaan en verdere deelname aan e-commerce-, verhuur- of recyclingmodellen mogelijk te maken. In de praktijk betekent dit dat fysieke labels in de nabije toekomst het land van herkomst en de samenstelling van het materiaal zullen blijven gebruiken, maar of dit nu op hetzelfde label of op aanvullende labels is, of direct in de stof zelf is verwerkt, zal mogelijk worden Scantriggers.
Deze digitale triggers kunnen de transparantie vergroten, omdat merken het hele traject van de toeleveringsketen van een kledingstuk in kaart kunnen brengen en de authenticiteit van een kledingstuk kunnen verifiëren. Bovendien kunnen merken, door consumenten items te laten scannen in hun digitale garderobe, nieuwe inkomstenkanalen creëren op digitale platforms. Zo wordt het voor consumenten makkelijker om hun oude kleding door te verkopen. Tot slot kunnen digitale triggers e-commerce of verhuur stimuleren, bijvoorbeeld door consumenten te laten zien waar de dichtstbijzijnde geschikte recyclingbak zich bevindt.
Het recyclingprogramma 'Infinite Play' van Adidas, dat in 2019 in het Verenigd Koninkrijk van start ging, accepteert in eerste instantie alleen producten die door consumenten zijn gekocht via officiële adidas-kanalen. Producten worden namelijk automatisch ingevoerd in hun online aankoopgeschiedenis en vervolgens doorverkocht. Dit betekent dat artikelen niet kunnen worden gescand via de code op het kledingstuk zelf. Omdat Adidas een groot deel van zijn producten echter via groothandels en externe wederverkopers verkoopt, bereikt het circulaire programma niet zo veel klanten als mogelijk is. Adidas moet meer consumenten betrekken. Het blijkt dat de oplossing al in het product zit. Naast hun technologie- en labelpartner Avery Dennison hebben producten van Adidas al een matrixcode: een bijbehorende QR-code die de kleding van consumenten verbindt met de Infinite Play-app, ongeacht waar het kledingstuk is gekocht.
Voor consumenten is het systeem relatief eenvoudig, waarbij QR-codes een belangrijke rol spelen in elke stap van het proces. Consumenten openen de Infinite Play-app en scannen de QR-code van hun kledingstuk om het product te registreren. Het product wordt vervolgens toegevoegd aan hun aankoopgeschiedenis, samen met andere producten die zijn gekocht via de officiële adidas-kanalen.
Vervolgens toont de app de consument de heraankoopprijs voor dat artikel. Indien geïnteresseerd, kan de consument ervoor kiezen het artikel door te verkopen. Adidas gebruikt het bestaande productartikelnummer op het productetiket om gebruikers te laten weten of hun product in aanmerking komt voor retournering. Indien dit het geval is, ontvangen ze een Adidas-cadeaubon als compensatie.
Tot slot faciliteert wederverkoopoplossingenleverancier Stuffstr het ophalen en beheren van de producten voordat ze worden doorverkocht aan het Infinite Play-programma voor een tweede leven.
Adidas noemt twee belangrijke voordelen van het gebruik van een bijbehorend QR-codelabel. Ten eerste kan de inhoud van de QR-code permanent of dynamisch zijn. Digitale triggers kunnen bepaalde informatie weergeven wanneer een kledingstuk voor het eerst wordt gekocht, maar na twee jaar kunnen merken de zichtbare informatie wijzigen, zoals het bijwerken van lokale recyclingopties. Ten tweede identificeert de QR-code elk kledingstuk afzonderlijk. Geen twee shirts zijn hetzelfde, zelfs niet dezelfde stijl en kleur. Deze identificatie op activaniveau is belangrijk bij wederverkoop en leasing. Voor Adidas betekent dit dat ze de terugkoopprijs nauwkeurig kunnen inschatten, de authenticiteit van kleding kunnen verifiëren en consumenten van tweedehandskleding een gedetailleerde beschrijving kunnen geven van wat ze daadwerkelijk hebben gekocht.
CaaStle is een kant-en-klare, volledig beheerde service waarmee merken als Scotch and Soda, LOFT en Vince verhuurmodellen kunnen aanbieden door technologie, retourlogistiek, systemen en infrastructuur te leveren als een end-to-end-oplossing. CaaStle besloot al vroeg dat ze kledingstukken moesten kunnen traceren op het niveau van individuele activa, niet alleen op SKU-niveau (vaak alleen stijlen en kleuren). Zoals CaaStle meldt, is het niet nodig om elk actief te traceren als een merk een lineair model hanteert waarin kleding wordt verkocht en nooit wordt geretourneerd. In dit geval is alleen nodig om te weten hoeveel van een bepaald kledingstuk de leverancier zal produceren, hoeveel er doorgaat en hoeveel er wordt verkocht.
Bij het leasemodel moet elk bedrijfsmiddel afzonderlijk worden gevolgd. U moet weten welke bedrijfsmiddelen zich in magazijnen bevinden, welke bij klanten liggen en welke worden opgeruimd. Dit is vooral belangrijk omdat het te maken heeft met de geleidelijke slijtage van kledingstukken, aangezien deze meerdere levenscycli hebben. Merken of oplossingsleveranciers die verhuur van kleding beheren, moeten kunnen bijhouden hoe vaak elk kledingstuk op elk verkooppunt wordt gebruikt en hoe schaderapporten dienen als feedbacklus voor ontwerpverbeteringen en materiaalselectie. Dit is belangrijk omdat klanten minder flexibel zijn bij het beoordelen van de kwaliteit van gebruikte of gehuurde kleding; kleine stikselproblemen worden mogelijk niet geaccepteerd. Met een volgsysteem op bedrijfsmiddelniveau kan CaaStle kledingstukken volgen tijdens het inspectie-, verwerkings- en reinigingsproces. Als een kledingstuk met een gat naar een klant wordt verzonden en de klant hierover klaagt, kunnen ze precies achterhalen wat er mis is gegaan bij de verwerking.
Amy Kang (directeur van Product Platform Systems) legt uit dat in het digitaal aangestuurde en gevolgde CaaStle-systeem drie sleutelfactoren essentieel zijn: technologische persistentie, leesbaarheid en herkenningssnelheid. In de loop der jaren is CaaStle van stoffen stickers en labels overgestapt op barcodes en geleidelijk aan op uitwasbare RFID. Ik heb dus met eigen ogen gezien hoe deze factoren verschillen per technologietype.
Zoals de tabel laat zien, zijn stoffen stickers en stiften over het algemeen minder aantrekkelijk, hoewel het goedkopere oplossingen zijn die sneller op de markt kunnen worden gebracht. Zoals CaaStle meldt, vervagen handgeschreven stiften of stickers eerder of laten ze los bij het wassen. Barcodes en uitwasbare RFID zijn beter leesbaar en vervagen niet, maar het is ook belangrijk om ervoor te zorgen dat digitale triggers op consistente locaties op kledingstukken worden geweven of genaaid om te voorkomen dat magazijnmedewerkers voortdurend naar labels moeten zoeken, wat de efficiëntie verlaagt. Uitwasbare RFID heeft een groot potentieel met hogere scan-herkenningssnelheden en CaaStle en veel andere toonaangevende oplossingsleveranciers verwachten dat ze op deze oplossing zullen overstappen zodra de technologie zich verder ontwikkelt, bijvoorbeeld wat betreft foutpercentages bij het scannen van kledingstukken in sommige nabijgelegen gebieden.
The Renewal Workshop (TRW) is een complete end-to-end wederverkoopdienst met het hoofdkantoor in Oregon (VS) en een tweede vestiging in Amsterdam. TRW accepteert pre-consumer-achterstanden en retouren of post-consumer-producten. TRW sorteert deze voor hergebruik en reinigt en herstelt herbruikbare artikelen tot ze zo goed als nieuw zijn. Dit kan op hun eigen website of via White Label-plug-ins op hun website. Deze vermelden ze op de websites van partnermerken. Digitale etikettering is al vanaf het begin een belangrijk aspect van het proces en TRW heeft prioriteit gegeven aan het volgen van activa om het bedrijfsmodel voor merkwederverkoop te faciliteren.
Net als Adidas en CaaStle beheert TRW producten op activaniveau. Vervolgens plaatsen ze de producten op een whitelabel e-commerceplatform met de merknaam. TRW beheert de backendvoorraad en de klantenservice. Elk kledingstuk heeft een streepjescode en een serienummer, waarmee TRW gegevens van het oorspronkelijke merk verzamelt. Het is belangrijk dat TRW de details kent van de gebruikte kleding die ze bezitten, zodat ze precies weten welke versie van de kleding ze hebben, wat de prijs was bij de lancering en hoe ze de kleding moeten beschrijven als deze weer in de uitverkoop is. Het verkrijgen van deze productinformatie kan lastig zijn, omdat de meeste merken die in een lineair systeem werken geen proces hebben om productretouren te verwerken. Zodra het was verkocht, werd het grotendeels vergeten.
Omdat klanten steeds vaker verwachten dat ze bij tweedehands aankopen gegevens krijgen, net als originele productinformatie, is het voor de sector van belang om deze gegevens toegankelijk en overdraagbaar te maken.
Wat brengt de toekomst? In een ideale wereld, geleid door onze partners en merken, zal de industrie vooruitgang boeken met de ontwikkeling van "digitale paspoorten" voor kleding, merken, retailers, recyclebedrijven en klanten, met universeel erkende digitale triggers op activaniveau, enz. die toegankelijk zijn. Deze gestandaardiseerde technologie en etiketteringsoplossing betekent dat niet elk merk of elke oplossingsaanbieder een eigen, gepatenteerd proces heeft ontwikkeld, waardoor klanten in de war raken door een zee van dingen die ze moeten onthouden. In die zin kan de toekomst van modetechnologie de industrie echt verenigen rond gemeenschappelijke praktijken en de lus voor iedereen toegankelijker maken.
De circulaire economie ondersteunt kledingmerken bij het bereiken van circulariteit door middel van trainingsprogramma's, masterclasses, circulaire beoordelingen, enz. Lees hier meer